Ik heb de mens ontmoet
die zachtheid uiting geeft
die kwetsbaarheid uitdeelt
en schoonheid vormen geeft
Ik heb de mens ontmoet
die in de bange angsten
het vinden in zich had
en nieuwe paden ging
Ik heb de mens ontmoet
die na de donk’re pijn
vertrouwde op het Licht
en dat toen in zich vond
Ik heb de mens ontmoet
die na het afgesneden zijn
de schucht’re stappen zet
naar de ver-één-iging
Ik heb de mens ontmoet
die God is en het Licht
Ik heb de mens ontmoet
die ik ten diepste ben …
Wonderwandeling 
Zijn de gedichten ook van jouw hand Christine?
Gaaf, dat ze uit jou ontspruiten de gedichten.
Heel herkenbaar…..dat het er gewoon uit moet.
Heerlijk om te doen, je voelt je dan klateren als een fontein.
prachtig dat je jezelf hebt mogen vinden
xxx