Wat doe ik?

Wat doe ik? Wandelen naar het wonder van de Stilte in mij.
Anderen ondersteunen in hun wandeling naar de Stilte in hen.
En de natuur is de wonderbaarlijke hulp voor dat proces.
Natuur is.
Natuur is zichzelf.
Natuur is zichzelf genoeg.
De boom is.
De bloem is.
De vogel is.
Het maakt de natuur niet uit of ik er ben.
De natuur oordeelt niet.
De natuur zegt niet: “Je had het anders moeten doen; je bent niet goed genoeg”.
Elk mens maskert zich met ingebakken overtuigingen hoe hij moet zijn, welke rol hij moet spelen.
Voor de boom maakt het allemaal niets uit.
De boom spiegelt onvoorwaardelijkheid terug, rust, stilte.
Wij mensen vinden onze rust en stilte terug in de natuur.
De natuur “kijkt” dwars door al onze lagen heen.
Doordat de natuur is, kunnen wij zijn: onvoorwaardelijk, zonder masker, zonder rol, naakt, kwetsbaar, alleen in de al-eenheid.
In die essentie ontmoeten we de boom, de bloem, de wind, de regen
en kunnen we de mens, de ander ontmoeten.
Elke ontmoeting is zo een ontmoeting met jezelf.
Elke stap, elke wandeling, elke weg is zo
De Wandeling naar het Wonder van de Stilte in jou …