Als er iemand sterft, die we kennen, wat sterft er dan?

Wat sterft is het verhaal dat we hebben over de ander.
Als de ander sterft, sterft het verhaal dat wij hebben over de ander.
En dat verhaal bestaat alleen in onszelf.

We geloven dat als de ander sterft, er een stuk van onszelf sterft.
Op een bepaalde manier is dat waar: er sterft een stuk van het verhaal dat we hebben.

Het verhaal dat we over de ander hebben is deel van het grote verhaal dat we hebben over wat ons leven is.

Als een ander mens sterft, voel je van alles: verdriet, ontroering, opluchting, hopeloosheid, en nog zoveel meer.

Houd al die gevoelens vast in de zachte omarming van het weten: het Weten dat grenzeloos is, dat alles kan bevatten. Geen enkele sensatie is de waarheid. Elke sensatie, die een associatie geeft, komt en gaat. Wie jij bent, is niet het verhaal dat je in je onschuld gelooft. Wie jij bent is gewaar van alles wat komt en gaat.

Lief mensenkind, jij bent niet wat je denkt te zijn.
Jij bent wat je niet denkt te zijn:
Licht
Liefde
Waarheid
Integriteit

En ook de ander is dat; de ander die er niet meer lijkt te zijn. De ander is gemaakt van hetzelfde Licht, dezelfde Liefde, dezelfde Waarheid, dezelfde Integriteit.

Kniel bij de kaars en zeg de naam, net zolang tot de naam vervlogen is met de wind …