Je pantser, aan en dichtgesnoerd,
beschermt -sinds mokers op je ziel
het tere licht uit-beukten-
je tederheid en kwetsbaarheid.

Zelfs d’allerkleinste gaatjes
zijn dichtgestopt met angst en tranen
zodat geen enk’le drup
van liefde door kan dringen.

Eens komt de tijd dat ted’re zachte handen
de sloten open maken
en helm en plaat dan
één voor één
voorzichtig
van je huid af pellen

Dan kan je kwetsb’re tederheid
in zachtheid openbloeien
en blijkt ’t Genade’s hand te zijn
die God in jou ont-dekte …