http://www.youtube.com/watch?v=0-TLrFq9gXg&feature=channel

Geconditioneerd sinds de geboorte
Leven we onze kinderjaren
Met de illusie van goed en kwaad
met:
Ik heb het fout gedaan
Ik ben niet goed genoeg
Ik moet anders zijn

Zo wringen we ons in alle bochten
En op een moment weten we niet beter dan dat dat “leven” is.

We denken dat we zijn wie we in de spiegel zien, op ons werk zijn, de rollen die we hebben, we denken dat onze gedachten over wie we zijn, waarheid zijn. En zo stompen we steeds verder af, verloren in de gevangenis van ons denken; gevangen in de werkelijkheid die we door onze geconditioneerde ogen zien. En zo sterft onze ziel. Of beter: zo wordt onze ziel, onze essentie, het “spelende kind”, steeds verder begraven. Zo gaan we van binnen steeds verder dood. We worden depressief, voelen ons afgesloten, voelen ons alleen, verdrietig, hulpeloos en machteloos. De spontaniteit en het enthousiasme zijn weg.

We weten niet meer wie we zijn; we zijn het contact met ons verloren.

Soms begint, zonder enige aanleiding, een gevoel te ontstaan van: “Er moet toch meer zijn”; “Is dit alles?”. Dat is het moment dat Genade je aanraakt. Sommige mensen voelen de aanraking niet of nauwelijks. Voor sommigen voelt deze vederlichte aanraking als een hevige donderslag. Het kleine gaatje of het gat dat Genade slaat in de bepantsering van je conditionering, brengt licht naar binnen. Het licht van Genade dat naar binnen komt, is hetzelfde licht waar jij van gemaakt bent. Hoe het vervolg gaat, is voor iedereen anders. Je kunt een spirituele zoektocht beginnen, boeken gaan lezen, workshops bijwonen, een guru ontmoeten, van werk veranderen. Wat je ook doet, is wat je moet doen. Elke stap die je zet, is Genade die door jou heen werkt.

Met elke schil die valt, met elk nieuw gat dat zichtbaar wordt, wordt de bepantsering zwakker. Hoe lang dat duurt, kan niemand zeggen. Op een gegeven moment valt het laatste stukje en zie je hoe je leven was, waar de stress vandaan kwam, hoeveel pijn je gedachten over het verleden deden, hoeveel angst je had voor de toekomst. Die realisatie maakt, om het zo te zeggen, dat het Licht in jou te voorschijn kan komen.

Dan merk je dat je van binnen niet doodgegaan bent. Het Leven, wat jij bent, was er en is er. Het was verduisterd en kan nu schijnen. Wat een zegen, wat een vreugde, wat een stilte. We kunnen weer zijn als het kind dat we waren: spontaan, ondeugend, vol vertrouwen, spelend.

Spelend kind, alle pijn, het is genoeg geweest.

Je hebt het goed gedaan
Je bent zo goed genoeg
Je bent zo perfect
Je bent zo mooi
Je bent zo spontaan
Je bent zo lief
Je bent zo zorgzaam
Je bent zo aandachtig
Je bent zo toegewijd

Je bent het Licht, het Leven en de Waarheid
voor altijd …