Als ik dit lichaam achterlaat
en naar de sterren vlieg,
nog eenmaal achterom kijk
naar wat verdwenen is
Als ik vervloei met alles
en word wat ik ooit was
wat nooit begonnen is
en nooit geeïndigd is
Zie mij dan in de wolken
die ijlen langs de lucht
Voel mij dan in de regen
die zachtjes op je valt
Hoor mij dan in de bomen
die zachtjes aan je fluisteren
En luister naar de wind
die webben uit je blaast
Wat jij bent, ben ook ik
en wat Ik Ben, ben jij
Verbonden in het Ene
in waar geen woord voor is …
Mooi! Een gedicht dat me werkelijk raakt.
Jij kan zo mooi verwoorden wat ik niet kan uitleggen, maar ook ik “voel” dat het zo is.