Sterven

 Wonderwandelingkaart

Als ik dit lichaam achterlaat
en naar de sterren vlieg,
nog eenmaal achterom kijk
naar wat verdwenen is

Als ik vervloei met alles
en word wat ik ooit was
wat nooit begonnen is
en nooit geeïndigd is

Zie mij dan in de wolken
die ijlen langs de lucht
Voel mij dan in de regen
die zachtjes op je valt

Hoor mij dan in de bomen
die zachtjes aan je fluisteren
En luister naar de wind
die webben uit je blaast

Wat jij bent, ben ook ik
en wat Ik Ben, ben jij
Verbonden in het Ene
in waar geen woord voor is …

Dit bericht werd geplaatst in Bewustzijn, Dood, I am, Kringloop, leven, Regen, Verhaal, Verwondering, Wat ons bindt, Wolken, wonderwandeling, Woorden en getagged met , , , , , , , . Maak dit favoriet permalink.

2 reacties op Sterven

  1. Mooi! Een gedicht dat me werkelijk raakt.

  2. Anne zegt:

    Jij kan zo mooi verwoorden wat ik niet kan uitleggen, maar ook ik “voel” dat het zo is.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.