Jij hebt mij echt nooit pijn gedaan
Al heb ik dat geloofd
Wat ik aan mij vertelde over jou
Dat deed zo vreselijk zeer
Nu eind’lijk al mijn verhalen
Weer bij de sterren zijn
En broeder wind de nieuwe
In al mijn oren fluistert
Valt zacht de regen op me
En koestert me en voedt me
En vallen nieuwe woorden
In vruchtb’re open grond …
Na lezen en diverse malen herlezen is er maar een conclusie. Een ultime ontdekking. Merci.