Hemel

img_2087.jpg

In die nacht maakten de vallende sterren geen geluid.
De maan ging oranje onder aan de zuid-hemel.
De krekels tsjirpten
De vleermuizen haalden capriolen uit.

En toen werd het stil, heel stil.
Voelen had de plaats ingenomen van woorden.
Zachtheid had de plaats ingenomen van hardheid.
Tederheid had de plaats ingenomen van willen overtuigen.
Liefde had de plaats ingenomen van willen hebben.

En ineens,
in mij,
ging de hemel open
en was ik,
in de stille duistere nacht,
de diepe vrede van Zijn …

Dit bericht werd geplaatst in Verwondering, Wonder, Woorden. Bookmark de permalink .

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.