Klim

Klim 

In de dauwstille morgen klommen we omhoog
Struikgewas, plagende vlinders,
verscholen paadjes, watervallen,
ravijnen, vallende rotsen,
Hoger gaan we, steeds hoger,
naar de rand
En als we daar dan zijn,
de zon op ons gezicht,
mos onder onze voeten
een enorm vergezicht,
weten we dat we terugkeren
weten we dat het de klim waard was
weten we dat we nooit zijn weggeweest

Dit bericht werd geplaatst in Stilte, Verwondering, vlinders, wandelen, Wonder en getagged met , , , . Maak dit favoriet permalink.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.