Tagarchief: Melkweg

Donker is het en Kou dringt langzaam door Omhoog kijkend in het duister Wennen ogen aan stille leegte Twinkelend en bijna hoorbaar Worden sterren zichtbaar, één voor één Als kleine manifeste puntjes In eindloos diepe ledigheid Zou ik dan toch leegte zijn? Zouden sterren … Lees verder →