Groei
heeft een begin
en een einde
Oneindige groei
bestaat niet
Zolang we geloven
dat groei goed is
dat geen groei fout is
Geloven we
in de oneindigheid van een illusie
Zolang we in die illusie geloven
vernietigen we alles
wat de illusie in de weg staat
En aan het einde van de vernietiging
vinden we eindelijk
de enige ware
Oneindigheid
die wij
ten diepste
Zijn …
Ik zag je naam in een reactie op een bericht van Passaggio en was nieuwsgierig wie je was. Zo kwam ik op deze site. Mooi gedicht, over de illusie van groei en de vruchtbare ontgoocheling aan het slot.
Ik zelf ben een “kleinerdenker”. Groot zijn in het kleine, en verteren van wat teveel is tot vruchtbare grond voor ontkiemend zaad.. Respectvol opruimen van dode dingen. Eindeloos de illusie volgen en als koning Midas in je hemd staan, is wel de hardste weg. Gelukkig zijn er meer wegen die tot Zelfbesef leiden.
Dag Alowieke,
Een ieder gaat het padloze pad naar het doelloze doel. Fijn dat je blij bent met je pad. Wie weet kijk je nog verder rond op Wonderwandeling. Jij hebt een hele fijne manier van schrijven! Groet, Christine.
Dank je! En ik wens jou ook veel plezier in jouw pad!
PS Uiteindelijk is het de verscheidenheid aan paden wat het leven voor mij zo boeiend maakt.