Verweesd met donkere gezichten
waar glimlach en twinkeling
verborgen zijn in duisternis
Leven zij in de hel
van diepe angst en pijn
onwetend van het Licht
De diepe onbewustheid
die moordt, verwoest en vecht
sterft langzaam aan zichzelf
Wat kan ik anders doen
dan ademen en voelen
wat Licht mij dan vertelt
En Licht vertelt me telkens:
“Ook dit gaat weer voorbij”
en dan zie ik de hemel …
Wonderwandeling 