Geen ander mens bij mij
de dieren knorrend in hun slaap
het flakkeren van een kaarsenlichtje
en buiten stilt de duisternis

In niets gestoord
met ogen die niet zien
en oren die niet horen
de mond tot staan gebracht

Op elke ademteug
vloeit leegte in en uit;
verstillend in de schemeruren
vloei ik de leegte tegemoet …