Als ik de tempel binnenga
en neerkniel in de stille ruimte
voel ik de adem in mijn hart
en ’t ruisen van de stroom
Verwondering bezoekt me
om wat ik zie en ruik
in zwijgende omarming
zo ijl en toch zo tastbaar
Jij was en bent
gevormd uit het vormloze
en op een dag
valt vorm
weer terug
in
het
vormloze …
prachtig gedicht op de zondagavond. dank hier voor.