Toen
mijn ogen gesloten waren
mijn oren doof
mijn tong gespleten
mijn hart verijsd
zag ik niet
dat ik
in het
paradijs
was
Nu
mijn ogen open zijn
mijn oren spits
mijn tong bedwelmend
mijn hart gesmolten
Weet ik
dat ik
in het
Kleine Paradijs
was
ben
zal zijn …
Dit bericht werd geplaatst in
Bewustzijn,
Byron Katie,
Coaching,
conditionering,
Dankbaarheid,
Dood,
Genade,
God,
Het Kleine Paradijs,
I am,
Liefde,
natuur,
Noumenon,
Nu,
Ontroering,
Overgave,
Satsang,
Thuis,
Vreugde,
Wonder,
Zegen en getagged met
het kleine paradijs,
open hart,
paradijs. Maak dit favoriet
permalink.
