Paradijs

Geplaatst op mei 29, 2011 door Wonderwandeling

Toen
mijn ogen gesloten waren
mijn oren doof
mijn tong gespleten
mijn hart verijsd

zag ik niet
dat ik
in het
paradijs
was

Nu
mijn ogen open zijn
mijn oren spits
mijn tong bedwelmend
mijn hart gesmolten

Weet ik
dat ik
in het
Kleine Paradijs
was
ben
zal zijn …

Dit bericht werd geplaatst in Bewustzijn, Byron Katie, Coaching, conditionering, Dankbaarheid, Dood, Genade, God, Het Kleine Paradijs, I am, Liefde, natuur, Noumenon, Nu, Ontroering, Overgave, Satsang, Thuis, Vreugde, Wonder, Zegen en getagd met , , . Maak de permalink favoriet.

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.