Tijd is de vergelijking door het verstand van het ene moment met het andere. Zonder herinnering aan een verleden, zonder gedachte aan een toekomst, is er geen tijd.

Als de wieken van de molen draaien, kun je dat alleen als beweging waarnemen, als er steeds de herinnering is aan een “vorig moment” waarin de wieken anders stonden. Dat gaat zo vlug, dat er de illusie van beweging is.

Zo gaat het ook met verval. Verval, het concept verval, is ingegeven door de herinnering aan een vorig moment, aan een moment waarin het object er anders uitzag. De vergelijking van die staat met de staat van het object op het huidige moment, geeft ons de illusie van verval.

Objecten komen en gaan. En dat noemen we tijd. En wie is het die het komen en gaan gadeslaat? Wie ziet dat er komen en gaan is?

Als jij de gedachte koestert en gelooft, dat jij je lichaam bent, wie neemt dan waar dat het ouder wordt?

Tijd is het concept wat we aan de vergelijking van de ene staat met de andere staat gegeven hebben. Zonder die vergelijking, is er geen tijd. Dan IS er alleen maar.

De tijd
kruipt stil voorbij
en tikt in alle staten
tot JIJ ontwaakt
en ineens ziet
dat ieder lag te slapen
in armen van de onschuld
in schoten van de droom

En nu JIJ wakker bent
weet je niet goed
hoe je met wakker leven zult

Laat leven door je stromen
en tijd zijn werk maar doen
woon in de diepe stille vreugde
die hetzelfde is als JIJ
tijdloos …