Pas als we uit de tunnel komen
In het volle licht staan en achterom kijken
Weten we
dat we in een tunnel waren.
Pas als we in het volle licht staan
Dat ons lichaam en onze ziel doet zingen
Weten we
dat we in duisternis wandelden
Pas als we in Stilte zijn
In de woordenloze peilloze diepte vallen
Weten we
Dat Stilte is wat we zijn ….
Wonderwandeling 
Mooie tekst Christine.
Waar ben je gebleven?
mooi geschreven en ja het voelt goed:-)
en wat heerlijk is het om je in stilte te warmen in dat volle licht
De tunnel was nat en lang en akelig maar gelukkig dat je naast me liep en mijn hand vast hield; dat heeft me geholpen. En gelukkig dat we in het stikke donker niet door die stille diepe plassen zijn geklost! Verder was toen de stilte al achter alles daar. Je moet moeite doen om er vanaf te komen. Zelfs buiten wachtte hij op ons.