Natuur bedekt steeds weer
met liefde alle wonden
die in de aard’ geslagen zijn

Zonder gemor in stilte
begint weer gras te groeien
op gif, cement en asfalt

Hoe groot de wond ook is
Natuur neemt in haar armen
De aarde en ook jou

Zo wiegt ze liefdevol
en met oneindig mededogen
neemt zij het op
in haar oneindige oneindigheid …