Als aan het einde van het leven
de rups onzichtbaar wordt
en draden spinnend stopt
met voortbewegen

Als rups als voertuig
van het rupsenleven
niet meer voldoet
aan rupseneisen

Dan rust de rups
en wacht op wat er komt;
verlangt naar niets
en wiegt heel zachtjes in de wind

Na wind en regen, vorst en sneeuw
kust zon weer wakker
wat lag te slapen
in armen van bewustzijn

De cocon spat open en
Bewustzijn in de vorm van vlinder
pompt haar vleugels op
en laat zich drogen

Dan vliegt ze weg
om nooit te weten
dat ei en rups
haar vlinder lieten zijn

Waar was jij voordat je werd geboren?
Waar ben jij als je sterft?

Het leven stroomt door dat
wat lichaam heet en geest;
wat onpersoonlijk is
en voertuig van Bewustzijn.

Zo heeft het lichaam leven nodig
en ben jij
als je er goed naar kijkt
niet dat wat komt en gaat

Jij bent wat blijft:
zonder vorm
zonder einde
zonder begin
zonder zijn
zonder niet-zijn
zonder woorden
zonder gedachten
zonder gevoelens

Wat een onbeschrijfelijke vrede …