Regen

Regen

Tussen de natte struiken
De druppels er nog aan
Kniel ik en ruik de aarde
Mijn handen zwart gewerkt

De zon komt weer tevoorschijn
Na weer een regenbui
En paddestoelen stuiven
Hun sporen door de lucht

De regen en de zon
Zijn in mijn hart hetzelfde
De druppels en de droogte
Verbinden zich tot één

Zoals de pijn en vreugde
De liefde en de haat
Het licht en ook het duister
Steeds met elkaar bestaat

De glorie van verbinding
Dat alles in mij is
Vervult in zachte stilte
Mijn ziel met dankbaarheid

Dit bericht werd geplaatst in Het Kleine Paradijs, Stilte, Thuis, Verwondering. Bookmark de permalink .

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.