Gevangen in de maalstroom die we leven noemen
Gevangen in de monumentale materiële wereld
Loop ik verloren te zoeken naar mij
Niet wetend dat er niets te zoeken valt.
Steeds ga ik de weg naar daar waar geen weg meer is
Om mezelf te vinden op de plek waar ik steeds was.
Nooit weggegaan, nooit teruggekomen
Was ik altijd al waar ik dacht niet te zijn.
ha lief zusje, prachtig allemaal, niet alleen deze. het zijn de woorden die ook tijdens helende reizen vanuit de bron naar boven komen, wat schrijft ze mooi door jou heen
liefs, karen
Mooi gezegd, Christine : Soms gevangen door allerlei gedachten , zijn we in oorsprong vrij.
En bij onszelf.
Je maakt ook zo mooi gebruik van tegenstellingen !
Cees
DankJeWel
J
Christine,
Dank Je voor dit mooie gedichtje.
JoosJe