Midzomernachtheuvel

De aarde zingt
en dan begint het bos te juichen
het gras fluistert met halmpjes
en hemel wacht nog stil

De vleermuis buitelt
een ransuil vliegt geluidloos
De kikkers kwaken ritmisch
een lijster stoot haar tonen uit

De nacht komt langzaam binnen
met twinkelende lichtjes
een bij die prikt
een mug die zoemt

De woorden vallen stil
in liefdevolle bedding
geschapen door de hemel,
de heuvel en de wind

Hier is geen mij en jou
Hier is geen jou en mij
Hier is alleen maar Dat
Waar Alles in verdwijnt …

Dit bericht werd geplaatst in Advaita Vedanta, Dankbaarheid, dromen, God, Liefde, natuur, Ontroering, Relaties, Thuis en getagd met , , , , . Maak de permalink favoriet.

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.