Bewustzijn rimpelt in zichzelf
en het Ik Ben verschijnt

En met Ik Ben verschijnen
de ogen en de oren,
het voelen en ervaren
het denken en het doen

In denken en ervaren
verliest Ik Ben zichzelf
Vernauwt zich tot het wezen
dat zwoegend ’t leven leidt

En dan ineens wordt wakker
wat nooit verdwenen is
Wat altijd lag te wachten
voorbij de rimpeling

Wat jij bent is Bewustzijn
voorbij de rimpeling
onaangetast oneindig
onsterfelijk onkwetsbaar
rimpelloos …