Vanmorgen wandelde ik op het Mantingerzand. Halverwege deed ik schoenen en sokken uit. Ik wandelde op blote voeten, het zand voelend, vochtig dan weer warm, het gras, prikkende takjes. Het was zo heerlijk.

Kom, ga met me mee: ga mee wandelen op blote voeten en laat moeder aarde je voeten kussen en je voeten moeder aarde kussen. Alles zakt naar de aarde en de aarde komt in jou. Wonderlijk, zo’n Wonderwandeling …